รองเท้าคู่เก่า
รองเท้าหนังสีดำซีด มีรอยขาดตรงขอบพื้นด้านในบุ๋มลงจากการสวมใส่มานาน
มันดูเก่า…มากจนไม่มีใครเหลียวมอง
ทุกคนเดินผ่านมันไปมองหาคู่ใหม่ที่ดูสวยกว่า ใหม่กว่า
แต่ไม่มีใครรู้ว่า รองเท้าคู่นี้
เคยพาใครบางคน เดินผ่านเรื่องราวมากมาย
วันหนึ่ง เด็กชายตัวเล็กๆ คนหนึ่งเดินผ่านมาเขาหยุด…นั่งลงมองรองเท้า
แล้วหยิบมันขึ้นมาเบาๆ
เขาเอาแปรงมาปัดฝุ่นใช้ด้ายสีขาวเย็บซ่อมตรงที่ขาด
เช็ดมันอย่างตั้งใจ
ราวกับกำลังดูแลของสำคัญที่สุดในโลก
มีคนเดินผ่านมาแล้วหัวเราะเบาๆ“ทำไมถึงไม่ซื้อคู่ใหม่ล่ะ?”
“คู่นั้นเก่าจะตายแล้ว!”
แต่เด็กชายยิ้ม แล้วตอบเบาๆ ว่า…“คู่นี้เคยพาฉันเดินไปโรงเรียนวันแรก
เคยวิ่งเล่นกับเพื่อน เคยลุยฝน ลุยโคลน
เคยพาฉันไปหาแม่ที่โรงพยาบาล
มันไม่ใช่แค่รองเท้า
มันคือเพื่อน…ที่เดินผ่านทุกความทรงจำกับฉันมา”
รองเท้าไม่ได้พูดอะไรแต่มันนอนนิ่งในมือเด็กชาย…เหมือนกำลังยิ้มอย่างเงียบๆ
คืนนั้น รองเท้าคู่เก่า
ถูกวางไว้ในกล่องเล็กๆ ข้างเตียง
มีผ้าสะอาดห่มไว้
ราวกับกำลังพักผ่อนจากการเดินทางยาวนาน
⸻
บางสิ่งที่ดูเก่า อาจไม่ใช่ของไร้ค่าแต่มันอาจเป็นของที่เต็มไปด้วย “เรื่องราว” และ “ความรัก” ที่ไม่มีของใหม่ชิ้นไหนแทนที่ได้
No comments:
Post a Comment