👏เสียงปรบมือข้างเดียว👏
🛖ในวัดเซนอันเงียบสงบ มีสามเณรน้อยผู้หนึ่งนามว่า “เคนจิ” เขาเป็นเด็กฉลาดและขยันขันแข็ง วันหนึ่งเขาเดินเข้าไปหาอาจารย์เซนผู้เฒ่า แล้วถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
🐣“อาจารย์ ข้าได้ยินมาว่าเสียงปรบมือเกิดจากมือสองข้าง แล้วเสียงของมือข้างเดียวเป็นเช่นไร?”
🐥อาจารย์เซนเหลือบมองเคนจิด้วยรอยยิ้ม แต่ไม่ได้ตอบอะไร เคนจิขมวดคิ้วด้วยความสงสัย เขารออยู่ครู่หนึ่ง แต่เมื่ออาจารย์ยังคงนิ่งเงียบ เขาจึงกล่าวว่า
“ท่านไม่เข้าใจคำถามของข้าหรือ?”
อาจารย์หลับตาลงพลางพยักหน้าเล็กน้อย “ข้าเข้าใจดี”
“เช่นนั้นโปรดบอกข้าด้วยเถิด เสียงของมือข้างเดียวเป็นเช่นไร?”
อาจารย์มองเด็กน้อยอีกครั้ง ยิ้ม แล้วตอบว่า
“หากเจ้าอยากรู้ ก็จงค้นหาคำตอบด้วยตนเอง”
🍀การเดินทางของเคนจิ🍀
เคนจิครุ่นคิดถึงคำถามนี้ทั้งวันทั้งคืน เขาพยายามหาคำตอบด้วยตนเอง
• เขายกมือขวาขึ้นแล้วสะบัดมันไปมา หวังว่าจะเกิดเสียง
• เขาตบมือเข้ากับแขน ขา หรือแม้แต่กำแพง
• เขาลองเป่ามือ หรือลูบไล้ไปตามอากาศ
แต่ไม่ว่าทำอย่างไร เขาก็ไม่พบ “เสียงของมือข้างเดียว”
หลายวันผ่านไป เคนจิเริ่มหงุดหงิด เขากลับไปหาอาจารย์แล้วกล่าวว่า
“อาจารย์ ข้าพยายามทุกวิถีทางแล้ว แต่ข้ายังไม่พบคำตอบเลย!”
อาจารย์พยักหน้า “เช่นนั้น เจ้ารู้หรือยังว่าเสียงของมือข้างเดียวเป็นเช่นไร?”
เคนจิหน้าเสีย “ข้ายังไม่รู้เลยขอรับ”
อาจารย์หัวเราะเบา ๆ แล้วพูดว่า
“เจ้ากำลังฟังเสียงของมันอยู่”
เคนจินิ่งไปทันที เขาเงี่ยหูฟัง แต่รอบตัวมีเพียงความเงียบ ไม่มีเสียงอะไรเลย
ทันใดนั้น เขาตระหนักได้ว่า บางคำถามไม่มีคำตอบเป็นถ้อยคำ และ บางสิ่งต้องเข้าใจผ่านประสบการณ์ ไม่ใช่เพียงตรรกะ
เขาค้อมศีรษะให้กับอาจารย์ และยิ้มออกมาเป็นครั้งแรก
=======================
❣️มาชวนกันคิด❣️
✅ไม่ใช่ทุกคำถามจะมีคำตอบที่เป็นคำพูด บางอย่างต้องสัมผัสด้วยจิตใจ
✅เสียงของมือข้างเดียว คือสัญลักษณ์ของความว่างเปล่า และความสงบ
✅ความรู้แท้จริงไม่ได้มาจากคำพูดของผู้อื่น แต่จากประสบการณ์ของเราเอง
#treepakjai #ที่พักใจ
No comments:
Post a Comment