🌧️ นิทาน : ร่มคันเล็กของเจ้าหมีกลม

 

🌧️ นิทาน : ร่มคันเล็กของเจ้าหมีกลม

กาลครั้งหนึ่ง มีเจ้าหมีน้อยชื่อ กลมปุ๊ก
มันมีร่มคันเล็กเก่า ๆ สีฟ้า ที่แม่ทิ้งไว้ให้ก่อนจะเดินทางไกล

วันหนึ่งฝนตกหนัก กลมปุ๊กเดินกางร่มไปตามทางดินเปียก
แต่ร่มเล็กเกินไป ตัวกลม ๆ ของมันเลยเปียกไปครึ่งหนึ่ง

“โธ่…ร่มน้อย เจ้าช่วยเราได้ไม่หมดเลย” หมีบ่นเบา ๆ
แต่ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงเล็ก ๆ ดังขึ้น
“แต่ฉันก็กำลังพยายามสุดแรงแล้วนะ”

เจ้าหมีตกใจ หันมามอง ร่มคันเล็กสั่นเบา ๆ เหมือนกำลังพูดจริง ๆ
“ถึงจะตัวเล็ก แต่ฉันอยากกันฝนให้เธอที่สุดเท่าที่ทำได้”

กลมปุ๊กเงียบไป แล้วหัวใจอุ่นวาบ
เขากอดร่มไว้แน่น ๆ แม้จะเปียกกาย แต่กลับไม่รู้สึกหนาวอีกเลย

ระหว่างทาง หมีน้อยเจอกระต่ายที่ไม่มีร่ม ก็ยกแขนร่มคันเล็กให้บังด้วย
ฝนยังคงตกต่อไป แต่หัวใจของทุกคนที่อยู่ใต้ร่มเล็ก ๆ นั้นกลับเต็มไปด้วยความอบอุ่น

ตั้งแต่นั้นมา กลมปุ๊กไม่เคยบ่นว่าร่มของตนเล็กเกินไปอีกแล้ว
เพราะเขารู้ว่า… บางครั้ง สิ่งที่เล็ก ก็ปกป้องเราได้ใหญ่หลวง หากทำด้วยหัวใจที่จริงแท้

---

✨ ข้อคิดจากเรื่องนี้
ในวันที่ฝนตก บางสิ่งอาจไม่สมบูรณ์แบบ แต่ความพยายามเล็ก ๆ และความอบอุ่นใจที่แบ่งปันให้กัน…สามารถทำให้วันเปียกชื้น กลายเป็นวันที่หัวใจแห้งสนิทและอบอุ่นที่สุดได้

#treepakjai #กําลังใจในทุกวัน #ที่พักใจ #นิทานสอนใจ